De vraag naar het geslacht is meestal snel te beantwoorden. Maar sommige kinderen zijn duidelijk noch meisjes noch jongens: ze zijn interseksueel. Wat betekent dit?
Van de 2000 pasgeborenen is er één waarin het geslacht niet duidelijk kan worden toegewezen. Wetenschappelijk gezien is het idee dat alle mensen in twee geslachten kunnen worden verdeeld, achterhaald. Steeds weer worden er baby’s geboren die noch duidelijk meisjes noch jongens zijn. In dit geval spreken deskundigen van interseksualiteit, ook wel “Disorders of Sex Development” genoemd als het over de lichamelijke problemen gaat.
Statistisch gezien kent ieder van ons misschien wel een interseksueel mens: de frequentie is ongeveer 1 op 2000, hoewel dit slechts een schatting is.1 In het dagelijks leven is de maatschappelijke kennis van interseksualiteit echter klein. Er dus zijn er veel vooroordelen en het is verwarring alom, want wat is het nu precies?
Nu populair:
"Serious Dating, Crazy Love: Lexa is waar je moet zijn. Voor mensen met inhoud die iets échts zoeken."
Wat is intersekse?
De term intersekse verwijst naar de ervaringen van mensen die geboren zijn met een lichaam dat niet voldoet aan de definitie van man of vrouw zoals de maatschappij die hanteert.2
Intersekse mensen identificeren zich meestal als man óf vrouw en dus niet als beiden. Het zegt niet iets over hun seksuele voorkeur. Net als andere mensen kan hun seksuele voorkeur homo, lesbisch of bi zijn, of aseksueel, of panseksueel.
Op basis van beschikbare bronnen is een schatting gemaakt dat er ongeveer 80.000 mensen in Nederland zijn met een vorm van intersekse/DSD. Hieronder vallen ook mensen die zelf niet weten dat ze een dergelijke conditie hebben of die nooit medische behandeling hebben gehad.3
Geslacht is afhankelijk van verschillende factoren
Bij menselijke embryo’s is het pas in de zesde week van de zwangerschap mogelijk om onderscheid te maken tussen mannelijke en vrouwelijke geslachtsklieren. In de zevende week ontwikkelen de testikels zich en de eierstokken volgen iets later. Na de geboorte wordt het genitale geslacht gecontroleerd, of we man of vrouw zijn, maar dit hangt af van verschillende kenmerken.
Ten eerste zijn er de genen, dat wil zeggen de chromosomale sekse. De vrouw draagt de chromosomen XX in haar genetisch materiaal, de man de chromosomen XY. De genitale sekse bij mannen is de penis, bij vrouwen de vulva. Aangezien dit de meest voor de hand liggende seksuele kenmerken zijn, spelen de andere factoren een ondergeschikte rol in de eerste jaren van het leven.
Verschil met transgender en transseksueel
In het algemeen is een transgender een persoon die zich nauwelijks of niet identificeert met de biologische (d.w.z. fysiek zichtbare) sekse en zich “in het verkeerde lichaam” voelt. De persoon is bijvoorbeeld geboren als biologische man, maar identificeert zich als vrouw. De persoon wil echter niet dat haar “mannelijke” lichaam chirurgisch wordt veranderd.
Transseksuelen kunnen gezien worden als een subgroep van de transgender. Zij voelen zich ook in het “verkeerde” lichaam. Het is echter voor veel van hen belangrijk om hun biologische geslacht “om te zetten” van de ene naar de andere binaire (mannelijke of vrouwelijke) sekse door middel van hormoonbehandeling en -chirurgie.
Interseksuelen zijn mensen bij wie het fysieke geslacht medisch gezien noch duidelijk mannelijk noch vrouwelijk is. In het verleden werden dergelijke kinderen meestal geopereerd om te corresponderen met één geslacht (meestal vrouwelijk). Interseksuele organisaties bekritiseren dit als een schending van de mensenrechten, aangezien de getroffenen vaak de rest van hun leven te lijden hebben. Interseksuelen verwerpen de medische diagnose van een “genderontwikkelingsstoornis”.
Het Belgische model Hanne Gaby Odiele
Het model Hanne Gaby Odiele, die op de catwalk stond voor onder andere de modemerken Yves Saint Laurent, Chanel en Prada, is interseksueel. Het is belangrijk voor haar om een taboe te doorbreken, vertelt de 29-jarige in een interview aan de krant USA Today.4
“In deze tijd is het prima om erover te praten.”
Odiele, die afkomstig is uit Kortrijk in België en in New York woont, is nog steeds boos over medische ingrepen bij interseksuele kinderen om ze meer mannelijk of vrouwelijk te laten lijken. Zelf is ze geboren met mannelijke XY-chromosomen en interne testikels, die haar ouders op tienjarige leeftijd operatief hebben laten verwijderen. Op 18-jarige leeftijd onderging ze een andere pijnlijke ingreep om haar vagina te herstellen.
“Het is niet erg om interseksueel te zijn,” zegt Odiele. De kwelling van de twee traumatische ingrepen blijft haar echter ook vandaag nog teisteren. Nu hoopt ze jonge interseksuele mensen aan te moedigen door naar buiten te treden. “Het is een belangrijk deel van mijn leven om erover te praten.”
Bron: SCP
Kinderen gaan vaak onder het mes
Pas in de afgelopen 20 jaar is er een uitgebreider publiek debat geweest over het leven tussen de seksen. Maar er blijven veel vragen over: hoe reageren ouders op de juiste manier als de druk van buitenaf toeneemt, aangezien een duidelijke genderclassificatie van het kind in veel dagelijkse situaties vereist is?
Bijvoorbeeld door autoriteiten die eisen dat het geslacht en de naam van het kind in de eerste week na de geboorte wettelijk worden vastgesteld; wat vaak niet mogelijk is, omdat een betrouwbare diagnose van interseksualiteit soms veel langer duurt. En wat is de beste manier om het probleem aan te pakken, zodat de psychologische belasting voor alle betrokkenen zo laag mogelijk wordt gehouden?
Lange tijd adviseerden de artsen een snelle beslissing voor een van de twee geslachten en een vroege chirurgische ingreep. Tot de jaren tachtig was het gebruikelijk dat interseksuelen in de kindertijd en adolescentie genitale chirurgie ondergaan zonder voldoende betrokken te zijn geweest bij dit besluitvormingsproces.
De afgelopen twintig jaar is deze behandeling bekritiseerd door patiënten en artsen en is er een verandering in het denken op te merken. Ook al is dit een grote opluchting voor interseksuelen, de confrontatie met het “gereconstrueerde lichaam”, zoals ze het noemen, duurt vaak een heel leven.
Op twaalfjarige leeftijd een penis
De Amerikaanse onderzoeker Julianne Imperato-McGinley ontdekte per toeval een buitengewoon geval van interseksualiteit in de Dominicaanse Republiek: door een defect gen konden de lichamen van haar jonge patiënten een bepaald eiwit niet produceren. Het lichaam heeft dit enzym nodig om het mannelijke geslachtshormoon testosteron om te zetten in een nog effectievere vorm.
Als gevolg van het tekort hebben jongens na de geboorte de uiterlijke seksuele kenmerken van meisjes en worden ze daarom als zodanig geclassificeerd. De testikels zijn in de buikholte achtergebleven. Pas als de stem verandert, wordt het juiste geslacht opgemerkt. En als de testosteronproductie voldoende is, dan pas ontwikkelt het lichaam van de jongens zich mannelijk.
Bij de door Imperato-McGinley onderzochte jongens groeide de clitoris in lengte en werd het uiteindelijk een penis. Dit gaf het fenomeen zijn naam: “guevedoce” syndroom, oftewel “penis met twaalf”.5
Verliefd worden is meer...
... dan geluk hebben. Er zijn twee personen voor nodig die ervoor openstaan. Bij één app weten ze precies hoe ze die twee mensen kunnen samenbrengen voor een langdurige relatie. De matching in deze succesvolle app heeft één doel: het koppelen van mensen die écht bij elkaar passen. Ontdek zelf hoe Elitedating een extreem hoog succespercentage behaalt.
