12 tekenen van emotionele verwaarlozing in een volwassen relatie

Emotionele verwaarlozing is een van de meest bekende vormen van kindermishandeling. Huilende baby’s die worden genegeerd, een dreumes die geen aandacht krijgt en de peuter die te maken krijgt met een gebrek aan interactie: ouders die op deze manier tekortschieten zijn schuldig aan psychische verwaarlozing.¹

Als je denkt aan emotionele verwaarlozing, gaat je aandacht waarschijnlijk uit naar een van deze kinderen. Maar emotionele verwaarlozing komt niet alleen voor in ouder-kindrelaties, ook in relaties tussen volwassenen komt het voor. En omdat het geen fysieke littekens achterlaat, wordt deze vorm van verwaarlozing vaak over het hoofd gezien.

Volwassenen die in hun relaties emotioneel worden verwaarloosd, worden ongevoelig voor hun eigen gevoelens, voelen zich leeg en hebben het gevoel dat er iets ontbreekt in hun leven. Komt dit je bekend voor?

Emotionele verwaarlozing in een relatie

Er is iets gebeurd wat je écht met je partner moet bespreken. Je komt thuis en vertelt wat voor impact dit op je heeft gehad. Alleen hoort je partner je wel, maar wordt er niet naar je geluisterd: het gaat het ene oor in, het andere uit. Alsof je gevoelens er niet toe doen. En was het maar waar dat dit eenmalig was. Het is niet de eerste keer dat zoiets je overkomt: het lijkt eerder een gewoonte.

Elke keer dat je een poging doet om je gedachten, emoties of mening met hem te delen, lijkt hij emotioneel niet beschikbaar. Het is alsof je tegen een muur praat. Maar het succes van de relatie draait niet alleen om de match in de slaapkamer en de fysieke intimiteit, we willen ook de emotionele connectie.

Het is dit grijze gebied waar de problemen beginnen in veel relaties tussen volwassenen. En als je niet beseft dat je emotioneel wordt verwaarloosd, is het moeilijk om deze emotionele barrière te doorbreken.

12 tekenen van emotionele verwaarlozing door je partner

In een relatie mag je van je partner verwachten dat hij of zij er voor je is. Niet alleen fysiek, maar vooral ook mentaal en emotioneel. Maar als deze steun ontbreekt, kan er sprake zijn van emotionele verwaarlozing. Dit zijn 12 tekenen en voorbeelden:

1. Je hebt nooit ruzie

Het klinkt als een sprookje: een relatie zonder meningsverschillen en woordenwisselingen. Alleen is dit niet in elke situatie zo positief als het lijkt. Want als je geen meningsverschillen hebt en niet meer “ruzie” maakt, dan kan het betekenen dat de emotionele betrokkenheid het dieptepunt heeft bereikt.

2. Je partner is liever alleen

Waarom heb je een relatie als je alleen wil zijn? Wie zal het weten, maar sommige mensen zonderen zichzelf af in de relatie. Zo is het mogelijk dat je partner liever alleen is, dan tijd doorbrengt met jou. Dus als je dan een avondje samen bent, dan zijn er excuses waarom dat niet kan. Of er zijn helemaal geen excuses en je partner sluit zich af, bijvoorbeeld door te gaan gamen.

3. Je bent niet degene waar je partner steun zoekt

Je partner zit met een dringende vraag, alleen wordt jou niets gevraagd. Keer op keer wijkt je partner uit naar anderen, om belangrijke en persoonlijke dingen mee te bespreken. Je wil graag je advies geven, maar het lijkt erop dat dat niet welkom is. Als je merkt dat je wordt overgeslagen als je partner steun nodig heeft, dan negeert hij de relatie met jou.

4. Er mist iets

Als slachtoffer van emotionele verwaarlozing is het goed mogelijk dat je gevoelens van leegte ervaart. Het is een gevoel dat komt en gaat; de ene keer voel je het in je maag, de andere keer in je borst. En hoewel iedereen dit weleens meemaakt, kan het ook een gevolg zijn van emotionele verwaarlozing, omdat je je daardoor niet meer verbonden voelt met je partner of de relatie.

5. De gesprekken zijn oppervlakkig

“Hoe was je dag schat?” Een vraag die je partner uit gewoonte aan je stelt, niet om écht te weten hoe je dag was. Valt het je op dat de gesprekken altijd hetzelfde zijn, geen diepgang hebben en niet verder reiken dan de oppervlakte? Dan is dit een teken van emotionele onverschilligheid.

6. Je bent ook niet meer fysiek intiem

Een partner die emotioneel niet meer betrokken is, zal ook minder tijd in de slaapkamer willen doorbrengen. Alleen om te slapen, meer niet. Je avances worden ontweken en de fysieke aantrekkingskracht is ver te zoeken. En als je ‘het’ nog doet, dan gebeurt het op de automatische piloot.

7. Je hebt een emotionele affaire

Wat je thuis niet hebt, zoek je buiten de deur. En zo kan het gebeuren dat je niet fysiek vreemdgaat, maar wel een emotionele affaire hebt. Je hebt iemand gevonden waarmee het klikt: een sterke connectie. Emotionele affaires zijn vaak het gevolg van een emotieloze relatie.

8. Je voelt je niet gewaardeerd

Een bosje bloemen of een nieuw luchtje; het zijn de simpele vormen van affectie die je vertellen dat je gewaardeerd wordt. Maar van dat alles is in je relatie niets te merken. In plaats daarvan word je gewezen op je gebreken en fouten. Het is alsof je niets goed kunt doen en zo begin je langzamerhand ook over jezelf te denken.

9. Je voelt je eenzaam

Eenzaam voelen in je relatie? Het kan. Zelfs als je elke dag een tandenborstel deelt, kun je je nog eenzaam en alleen voelen. In de meeste gevallen gebeurt dit als je iets mist in de relatie: een emotionele band.

10. Je krijgt de stiltebehandeling

Zowel mannen als vrouwen zeggen dat er niets mis is, terwijl er duidelijk iets aan de hand is. In plaats van te vertellen wat je partner voelt, word je genegeerd: de silent treatment. Door je te negeren om te laten merken dat hij of zij boos is, is een emotionele straf en een van de vele tekenen van emotioneel misbruik.

11. De relatie is onduidelijk

Wat verwacht je partner van jou en de relatie? Wanneer je het antwoord niet weet, dan ben je je niet op de hoogte van je partner’s behoeften. Dat kan betekenen dat je je partner hebt verwaarloosd, of dat je partner jou heeft verwaarloosd. En dit kan ertoe leiden dat je niet weet waar je staat in de relatie.

12. Je bent niet meer “jezelf”

Dankzij de radiostiltes, het kleineren en de afwijzingen heb je niet meer het gevoel dat je jezelf kunt zijn. Je bent niet in staat om jezelf uit te drukken zoals jij dat wilt. Je zit gevangen in een cel met onzichtbare tralies. En omdat je jezelf niet meer kunt uiten op een manier die jou jou maakt, ben je niet meer jezelf.