Wat is de hanky code? De kleuren van een zakdoek als geheimtaal

Als we toch allemaal van elkaar zouden weten wat we zochten op seksueel vlak; het zou het leven een stuk makkelijker maken. Tegenwoordig brengen seksueel getinte dating apps al een stuk sneller bij ons doel, maar in een tijd voordat deze applicaties bestonden was dat veel lastiger — vooral voor homoseksuele mannen. Gaybars zouden daarbij helpen, maar om het nog specifieker te maken werd de ‘hanky code’ bedacht.

Als je zelf een homoseksuele man bent, dan kan het zijn dat je wel eens iemand hebt opgemerkt die een gekleurde bandana uit z’n achterzak had steken. Die bandana zit daar niet zomaar en zelfs de kleur en de manier waarop de stoffen lap wordt getoond, heeft een reden. Dit wordt de hanky code genoemd en mocht je nu wel heel nieuwsgierig worden, dan lees je in dit artikel alles wat je moet weten over het gebruik van deze code.

Wat is de originele hanky code?

In de jaren ’60 had uiteraard nog niemand een Grindr-account of een van de vele alternatieve apps waarin je kon uitleggen waar je precies naar op zoek was. In je online profiel beschrijf je tegenwoordig doodeenvoudig wie je bent en waar je naar op zoek bent, maar in een traditionele setting kunnen mensen dat niet van je gezicht aflezen. Tenzij je gebruik maakt van de hanky code, want met de komst van deze code is daar toch verandering ingekomen.

Al moest er daarvoor wel naar iemands achterzak worden gekeken. Seksuele pioniers, zoals ze zichzelf noemen, kwamen in de jaren ‘60 van de vorige eeuw met een soort van geheimtaal met behulp van zakdoeken; de zogenaamde hanky code, ook wel bekend als zakdoekcode of bandana-code. De hanky code (ook bekend als ‘flagging’) was in de jaren ’60 en ‘70 een manier voor homoseksuele mannen en fetisjisten om hun seksuele interesses uit te dragen in een tijd waarin het zoeken en hebben van seks met een andere man strafbaar was in de Verenigde Staten.

Door een bepaalde kleur bandana te gebruiken en op een bepaalde manier vast te maken aan de achterzak was meteen duidelijk wat de intenties waren van de drager. Hoewel de hanky code inmiddels minder gebruikelijk is, proberen sommige homoseksuele groeperingen het toch weer in de mode te brengen.

Oorsprong

Het dragen van gekleurde bandana’s rond de nek was aan het einde van de 19e eeuw vooral gebruikelijk bij cowboys, treinmachinisten en mijnwerkers in het westen van de Verenigde Staten. Die deden dat echter vooral vanuit modieus en functioneel opzicht, maar het gebruik zou zich later verplaatsen naar San Francisco.

Dat gebeurde aan het einde van de goldrush, wat weer de grootschalige migratie was van mensen naar op dat moment ontdekte goudvelden van de 17de tot de 20ste eeuw. Door het tekort aan vrouwen in de stad voelden mannen zich genoodzaakt om met elkaar te dansen in het uitgaansleven, waardoor er een onderlinge code ontstond die aangaf welke rol ieder had tijdens de dans.

Hierbij hadden mannen met een rode bandana (die dan wel werd gedragen rond de arm, aan de broekriem of in de achterzak) tijdens het dansen de rol van de vrouw, terwijl mannen met een blauwe bandana juist de rol van de man invulden. Het gebruik van de bandana’s bij het dansen tussen mannen in San Francisco zou ook overslaan naar de homoseksuele gemeenschap op andere plekken in de VS.

Het huidige gebruik van de hanky code zou eind jaren ’60, begin jaren ’70 ontstaan in New York. Het gebruik van de code zou versterkt worden toen een journalist van de The Village Voice aangaf dat het dragen van verschillende kleuren zakdoeken een eenvoudige manier zou zijn om een seksuele voorkeur aan te geven. Het gebruik van de hanky – de zakdoek dus – zou daarmee ineens een hoop aandacht krijgen binnen de gaycommunity en snel aan populariteit winnen. Dat zou zich ook verspreiden naar andere plekken op aarde.

Voorbeelden

Dat brengt ons bij een aantal praktische voorbeelden van de hanky code, want met alle kleurencombinaties en toepassingsvormen is het echter niet eenvoudig om precies te herkennen welke behoefte bij welke code hoort. De kleur of het patroon van deze zakdoek fungeert hoe dan ook als een code voor de favoriete seksvorm.

Er is geen sprake van een universele code, waardoor er ook regionale en internationale verschillen kunnen bestaan in de betekenissen van de kleuren. Wel is er overeenstemming over de meest duidelijke kleuren. Deze hebben betrekking op algemeen voorkomende seksuele voorkeuren of bij de kleuren waarbij er een duidelijk verband bestaat tussen de kleur en de voorkeur. Daarbij kunnen de volgende codes worden aangehouden:

• Wit: Masturbatie
• Crème: Cum fetisj
• Licht blauw: Orale seks
• Donkerblauw: Anale seks
• Rood: Fisting
• Geel: Plasseks
• Roze: Dildo’s of anaalspeeltjes
• Donkergroen: Daddy/zoekend naar een daddy
• Donkergrijs: Bondage
• Oranje: Alles, altijd en overal
• Paars: Piercing
• Zwart: SM

Voor elke kleur geldt ook weer een onderscheid tussen het gebruik links en rechts. Links verwijst hierbij naar ’top’, oftewel dominant of een actieve rol. Rechts is in dit geval een indicatie voor ‘bottom‘, wat weer naar onderdanig verwijst of een passieve rol.

Begrijp eerst de daadwerkelijke intentie

De lijst houdt hier echter niet op. Er zijn namelijk tal van andere kleuren om uit te kiezen, maar soms zijn de precieze tinten groen, blauw en roze lastig te interpreteren. De verschillende kleuren bandana’s en zakdoeken zijn vaak te koop in leershops of winkels die zich richten op de gaycommunity. Vaak komen de lappen stof in dit soort winkels inclusief een bijbehorende kleurenkaart met hun betekenissen.

Voordat je iemand aanspreekt op basis van zijn hanky code is het daarom de moeite waard om eerst meer te weten te komen, om er zo zeker van te zijn dat je de kleuren niet verwart. Beschouw de zakdoek daarom vooral als een uitnodiging om meer te ontdekken over de drager. En anders heb je altijd nog de gay datingapps waarin je ook heel duidelijk kan zijn.