Wacht je op ware liefde om nooit meer van partner te switchen? Ga je blind voor de initiële vonk, in de hoop dat het een happily ever after wordt? Of houd je je opties open om later je partner in te ruilen voor een betere versie? Waarom mensen voor hun partner kiezen, blijft een van de grootste mysteries van de mensheid. Hoeveel onderzoeken er ook zijn gedaan naar de partnerkeuze, het blijft een onderwerp dat omringd wordt door onbegrip en hypotheses. Waarom kiezen we wie we kiezen als partner?
Het is ingewikkeld
Volgens Dan Conroy-Beam van de UC Santa Barbara is de ‘partnerkeuze erg gecompliceerd, vooral bij mensen’. De wetenschapper doet onderzoek naar het onderwerp door af te wijken van de ideeën die anderen hebben aangedragen over hoe het kiezen van een partner zou kunnen gebeuren. Van een interne drempel die bepaalt of iemand een partner zou kunnen zijn tot de vergelijking met Europese sociale dansen van de 18e eeuw; Conroy-Beam merkte op dat deze partnerkeuze-modellen niet veel rekening houden met de nuance die in de echte partnerkeuze zit.
Conway is van mening dat deze modellen niet zo goed begrijpen wat er aan hand is bij de keuze van een partner, vooral door de complexiteit, tegenstrijdige verlangens en sociale dynamiek. Wat wel in staat is om dit allemaal aan elkaar te koppelen? Het op één na beste: een computersimulatie.
Wat wil jij?
"Iedereen heeft het over zichzelf, maar wat wil JIJ? Stel deze 999 vragen aan jezelf: kijk vooruit, spreek wensen uit, vraag feedback, geef jezelf cijfers."
In een poging te ontcijferen waarom mensen voor hun partner kiezen, heeft Conroy-Beam een nieuwe manier ontwikkeld om dit beter te begrijpen. Hij laat algoritmes los op een simulatie die gebaseerd is op echte koppels – een soort van The Sims, alleen dan om partnerkeuzes te testen.
Sims dating
Algoritmes hebben informatie nodig te kunnen testen. In geval van algoritmes die een partnerkeuze kunnen voorspellen, is het dus handig dat de resultaten vergeleken kunnen worden met echte resultaten. Daarom begint het onderzoek met de eigenschappen en voorkeuren van een paar honderd koppels – echte mensen die een echte partnerkeuze hebben gemaakt.
Op basis van deze gegevens worden alle deelnemers aan het onderzoek omgetoverd tot gesimuleerde kopieën van deze personen – ‘avatar agenten’ die dezelfde voorkeuren en verlangens hebben als hun menselijke tegenhangers, behalve dat ze in de gesimuleerde wereld vrijgezel zijn.
“We halen de koppels [in de simulatie] uit elkaar en zetten ze [alleen] terug op de markt”, zegt Conroy-Beam. “Vervolgens laten we er verschillende algoritmes op los en kijken we welke het beste werken om ze weer samen te brengen met hun echte partner.” Om een nog beter resultaat te behalen, bedacht de wetenschapper een nieuw model dat het Resource Allocation Model (RAM) wordt genoemd.
“Het denkt over partnerkeuzes in de vorm van een investering van beperkte middelen”, zegt hij. “Dus je hebt niet veel tijd, weinig energie en niet veel geld die je kunt besteden aan potentiële partners. En dus is dan de vraag: ‘Wie verdient het meest van deze beperkte middelen?’”
45% nauwkeurig
Het algoritme van Conroy-Beam bleek het meest nauwkeurig te zijn van alle algoritmes die werden getest. In de eerste experimenten die werden uitgevoerd, kwam het resultaat van het algoritme bij 45% van de gesimuleerde koppels overeen met de echte koppels. Om het te vertalen naar de echte wereld: je zet honderden mensen in een zaal en raadt wie bij wie hoort als partner. Zoals je kunt begrijpen, is dat niet te doen. Maar het algoritme kan dit dus wel: bij 45% van de koppels zit het goed.
Hoewel het resultaat bijzonder genoeg is om gepubliceerd te worden in het vakblad Personality and Social Psychology Review, is het nog te vroeg om te juichen. Voor een eerste poging is een nauwkeurigheid van 45% echter best indrukwekkend, en volgens de studie melden deze koppels ook relaties van een hogere kwaliteit te hebben.
Conroy-Beam en zijn team zullen de modellen, die hij “echt ruwe schetsen” noemt, blijven verfijnen om de nauwkeurigheid te vergroten. Tenslotte, 45% goed is nog steeds 55% fout.
Meer mensen zoals jij...
... weten niet welke liefdestaal ze spreken. En dat is niet zo gek als je helemaal niet weet dat iedereen een eigen moedertaal der liefde heeft. In ‘De vijf talen van de liefde’ ontdek je welke taal jij spreekt en nog belangrijker: hoe je daarmee je liefdesleven verbetert. Verhelderend, een eyeopener: kom er zelf achter waarom dit boek ‘het best beoordeelde’ relatieboek is.
