Mexicaanse vrouwen: mijn ervaringen met deze ‘meisjes’

Als ik je vraag aan een Mexicaanse te denken, dan dwalen je gedachten waarschijnlijk al snel af naar vurige types als Salma Hayek waar de passie er letterlijk vanaf spat wanneer je d’r weer eens op tv ziet voorbij komen (even op de film Frida na dan)…

Haar manier van praten, van lopen, kijken, en dan dat lijf erbij: het is eigenlijk zoals we de perfecte Mexicaanse vrouw inbeelden. Zouden ze in Mexico dan allemaal net zo sensueel zijn als de wellicht wel meest bekende Mexicaanse actrice van dit moment?

Zelf zou ik zo’n 6 weken in het grootste Spaanstalige land ter wereld doorbrengen en hoewel ik daarbij vooral de zuidelijke Mexicaanse staten bezocht, heb ik in elk geval in dat deel van het land een redelijke indruk opgedaan van Mexicaanse vrouwen. En… die indruk is nou niet bepaald positief om maar gelijk met de deur binnenshuis te vallen. Wat daar de reden van is of beter gezegd – wat daar de redenen van zijn –  vertel ik je hieronder.

Dit opvallende kenmerk van Mexicaanse vrouwen

‘Weet je’, zo zei ik tegen een Nederlandse vriend van me die naar Mexico was om me daar op te zoeken: ‘eigenlijk is het best bijzonder om zo te zien wat voor grote oren Mexicaanse vrouwen hebben als je het in verhouding plaatst met hun kleine lichaampjes’. ‘Ik zal er eens op gaan letten’, zo antwoordde hij met al schaterlachend om me niet veel later te bevestigen dat hij dat ‘inderdaad ook wel vond’. ‘Vind je het mooie vrouwen’?, vroeg ik aan Gerben. ‘Nee, niet echt’, zei hij tegen mij. ‘Jij dan?’. Helaas moest ik hem hetzelfde antwoord geven.

Inheemse invloeden: een kwestie van smaak

Nu kan ik het met mis hebben, maar volgens mij zijn de zuidelijke staten van Mexico sowieso een stuk inheemser dan bijvoorbeeld het noorden van Mexico of grotere steden elders in het land waar het uiterlijk van de mensen ook weer een stuk meer gemixt is met Spaanse en dus Europese invloeden. Toegegeven, dan komen we natuurlijk uit al gauw uit bij een kwestie van smaak.

Terwijl sommige Nederlandse mannen liever een vrouw hebben met een sterk inheems uiterlijk, geef ik de voorkeur aan de type latina waarin je een duidelijke mix ziet: laten we zeggen een type Jennifer Lopez of Sofía Vergara (beide niet van Mexicaanse origine overigens). En ik heb zo’n vermoeden dat ik een hoop medestanders heb.

Ik zal d’r naam nooit meer vergeten

Gerben en ik zaten in de bus van Akumal naar Playa del Carmen. In Akumal waren we wezen snorkelen en hadden we tijdens een hevige regenval onder het water enorme schildpadden zien zwemmen. Dat contrast van helder water en regenval en het onderwaterleven; het was geweldig. Het was al met al een geslaagde dag en in de bus terug raakte ik aan de praat met een meisje die naast me zat. Voordat ik uitstapte vroeg ik haar nummer en vanaf dat moment zouden we ouderwets met elkaar sms-en.

Anahi heette ze, ik zal het nooit meer vergeten, onder meer ook omdat we al gelijk een paar voor de hand liggende variaties maakten op d’r naam. Al snel volgde een afspraakje met Anahi, we zouden wat gaan drinken. Ik weet niet precies meer hoe oud ze was, maar als ik me niet vergis, was ze iets over de 30. Ikzelf, daarentegen, was op dat moment 25 jaar. Twee volwassenen die met elkaar wat gaan drinken,…althans, dat zou je denken. Want in plaats van dat Anahi alleen kwam opdagen, kwam ze, jawel, met een vriendin…

‘Je bent toch geen tiener meer?’

Ik vroeg aan ze of ze elkaar toevallig waren tegenkomen zo net voor onze cita, onze afspraak, maar dat bleek niet het geval. Ze waren samen gekomen om met mij wat te gaan drinken. Hartstikke leuk zo’n vriendin erbij, maar als het geen trio wordt, dan heeft ze er wat mij betreft niet zoveel te zoeken. Ik heb in elk geval een drankje met ze gedaan en terwijl ik het bij een Sol hield, dronken zij een Michelada, een biertje waarbij er onder meer limoensap, sauzen, kruiden, tomatensap en chilipepers aan toe worden gevoegd. En waar ook een zoutrand niet mag ontbreken. In Colombia zag ik mensen het ook wel eens drinken, maar mij maak je er niet blij mee.

Na een biertje zei ik tegen Anahi dat ik er vandoor zou gaan. ‘Nu al?’, zo vroeg ze. ‘Sí’, zei ik, terwijl d’r vriendin even naar het toilet was. ‘Je bent toch geen tiener meer?’. ‘Huh’, reageerde ze. ‘Waarom kom je opdagen met een vriendin van je?’. ‘Dat is niet alleen onbeschoft, het is ook extreem kinderachtig’. ‘Ik ga naar huis toe’, zei ik even later. ‘Chau’.

^Michelada

Twee mooie meiden en een dikkere

Ik zou nu niet meer zo snel teruggaan naar Playa del Carmen en dat komt ook doordat het er veel te toeristisch is. Juist om die reden had ik overigens Playa del Carmen uitgekozen en niet Cancún, omdat die laatstgenoemde plek nog een stuk toeristischer is dan Playa. Maar waar het toeristisch is, zijn ook uitgaansgelegenheden en daar waren Gerrie en ik regelmatig te bekennen.

Volgens mij was het een zaterdagavond toen Gerben en ik wat te drinken bestelden. Ondertussen hadden we al drie dames gespot: 2 mooie meiden en een wat dikkere. Pak jij die ene (slanke) zei ik tegen Gerben, dan pak ik die andere (slanke). ‘Is goed’, zei hij. ‘¿Puedes sacarnos una foto?’ vroeg ik aan die meid op wie ik het gemunt had. ¡Sí, claro! Ze kon natuurlijk wel een foto van ons nemen om daarna tegen ons te zeggen: ‘Zijn jullie Nederlands?’. ‘Ja klopt, inderdaad’, en het contact was meteen goed tussen ons.

Niet de culturele ervaring die ik had verwacht

Nu weet ik niet meer precies hoe die avond is afgelopen, maar we keerden in ieder geval zonder de dames terug naar het hotel. Waarschijnlijk zal die derde wel roet in het eten hebben gegooid, maar wel zouden in ieder geval contact houden. Dat contact was gewoon leuk en daar kan ik geen fout woord over zeggen, maar dat Mexicaanse vrouwen wel heel erg meisjesachtig waren en geen echte vrouwen waren, daar heb ik later nog wel een paar voorbeelden van.

In de tussentijd had ik in ieder geval nog altijd contact met Anahi en ze vroeg of ik bij d’r thuis wilde langskomen. Hèhè, had ze dan misschien toch een beetje vuur in zich. Het was in ieder geval een zaterdagmiddag en ik zat in de taxi naar haar huis toe. Beter kan eigenlijk niet, want óf je nodigt een meid uit op je hotelkamer, óf je gaat naar haar huis toe.

En eigenlijk heb ik liever dat laatste, zo wordt het immers een soort van culturele ervaring, in een Mexicaans huis, in een Mexicaanse buurt. Nou, een culturele ervaring dat werd het zeker, alleen niet de ervaring waar ik vooraf rekening mee had gehouden.

En toch zou ik het niet inruilen..

Want zodra de voordeur open ging, klonk het in koor ‘¡Buenas tardes!’, Goedemiddag! Tot mijn verbazing zag ik daar het hele huis vol met familie. Vader, moeder, haar broertje, andere kleine kids, een hond, er liepen zelfs kippen over de vloer. Ze zaten rondom de eettafel en waren bezig met het maken van de lunch. Tortillas, allerlei kleurrijke drankjes, en andere Mexicaanse gerechten waren in de voorbereiding voor het middageten en ik moet heel eerlijk zeggen: na de wat onaangename verrassing in eerste instantie was het een bijzonder interessante ervaring.

Sterker nog, als ik had moeten kiezen tussen een hevige vrijpartij met Anahi of deze culturele ervaring dan zou ik in alle gevallen voor het laatste hebben gekozen. Ik zat zelfs met een glimlach terug in naar het hotel toe. Dit zou ik nooit meer vergeten.

Wat is er toch mis met die Mexicaanse vrouwen?

Ondertussen had ik al verschillende andere Mexicaanse meiden ontmoet en zou ik na Gerrie’s terugkeer naar Nederland nog een keer afspreken met één van de twee slanke dames die wij in het uitgaansleven hadden ontmoet. ‘Zullen jij en ik vanavond ergens wat gaan drinken’? had ik d’r gevraagd. ‘Zeker’, had ze geantwoord.

Ze wist inmiddels dat Gerben niet meer in Mexico was (en ik dus alleen zou komen), maar tot mijn verbazing zou zij dus niet alleen komen aanzetten, maar met de twee vriendinnen erbij. Wat is er toch mis met die Mexicaanse vrouwen dat ze niet alleen durven te komen? Dat was me nog nooit ergens overkomen, behalve nu in Mexico.

Speelt het katholieke geloof dan een rol?

Ik kan er verschillende theorieën op loslaten over waarom Mexicaanse vrouwen nou terughoudender maakt dan andere latina’s, maar wat wel een paar keer opviel was dat in het uitgaansleven door de meisjes zelf werd gesproken over hun katholieke religie. Daardoor waren ze wat voorzichtiger van aard om meteen het bed in te duiken met wildvreemden. Maar zijn ze op de Dominicaanse Republiek en in Brazilië dan ineens niet katholiek meer?

Ik was op dat moment al in tal van Latijns-Amerikaanse landen geweest en hoewel het enige volk misschien net iets meer toegewijd is dan het andere, waren ze overal wel heel katholiek als je het aan mij vraagt. Mexico staat overigens wel bekend als één van de meest streng katholieke landen van allemaal, alhoewel ik ze in Colombia (waar de vrouwen wel een paar standjes losser zijn) net zo toegewijd vindt als in Mexico. Ik gooi het zelf daarom eigenlijk liever over een andere boeg: ik denk namelijk dat de inheemse invloeden een rol spelen.

Mocht je een beeld willen krijgen van het Mexicaanse vrouwenaanbod, er is een website waar je je gratis kunt aanmelden om eens rond te kijken. Dat is LatinAmericanCupid, een website die lokale Mexicaanse vrouwen in contact brengt met o.a. Nederlanders. Aanmelden is gratis, dus betalen is geen vereiste:

Bekijk het aanbod op LatinAmericanCupid

Inheemse latina’s minder fysiek

Latijns-Amerikaanse volken waar veel inheemse invloeden zijn, zijn over het algemeen een stuk verlegener en misschien sociaal gezien zelfs wat onwenniger dan in landen waar die invloeden minder heersen. Vraag je een Guatemalteek iets op straat dan krijg je vaak een timide blik en een gesloten antwoord, terwijl een Braziliaan met een heel verhaal komt aanzetten.

Bovendien zijn indígenas fysiek ook een stuk minder ontwikkeld dan in landen waar je veel blanke of negroïde invloeden hebt. Pak bijvoorbeeld een jongvolwassen vrouw uit Peru of Ecuador en zet die naast een blanke Argentijnse of een negroïde Cubaanse en je ziet direct een wereld van verschil. Dat verschil was ook duidelijk zichtbaar in Panama waar ik een jaar heb gewoond en waar een aantal grote groepen zijn: inheemse mensen, negroïde mensen, mensen met Europese invloeden en weer een mix van dat allemaal.

Ik heb het bed gedeeld met vrouwen uit bijna al die groepen, maar ik heb nog nooit een Panamese gehad met een echt inheems uiterlijk. Fysiek en seksueel gezien zijn inheemse latina’s veel minder ontwikkeld dan laten we zeggen mulata (mix van zwart en blank) vrouwen uit bijvoorbeeld de Dominicaanse Republiek waarbij je borsten en billen ziet die je van je stoel afblazen.

Veel minder sexappeal dan andere latina’s

Zoals ik al eerder liet merken, voel ik me veel minder aangetrokken door mensen met een inheems uiterlijk dan gemixte mensen en dat is onder meer omdat er veel minder sexappeal is. Het dansen, het zoenen, het vrijen; het gebeurt allemaal zonder 100% overtuiging zoals dat in landen als Brazilië wel het geval is. Het ontbreekt er simpelweg aan vuur.

Dat verschil merkte ik vooral toen ik na m’n 6 maanden in Mexico een maand zou doorbrengen in de Cubaanse hoofdstad Havana om vervolgens weer 2 maanden door te brengen in het zuiden van Mexico tijdens mijn vervolgreis richting Centraal-Amerika. Die klap die ik kreeg toen ik weer terug was in Mexico na een maand Cuba was enorm.

Een maand lang had ik bloedmooie vrouwen gezien met natuurlijke, ronde vormen, die een loopje hadden waar je bijna verliefd op werd en ook nog eens konden flirten als de besten. In La Habana hing de sensualiteit dan ook voortdurend in de lucht. En nu? Tja, laten we zeggen dat daar nog bar weinig van over was.

Mexicaanse vrouwen: dit is mijn conclusie

Al met al heb ik een onvergetelijke tijd gehad in Mexico en één van de mooiste stranden gezien uit mijn leven (Tulum, raad ik je aan om heen te gaan wanneer het geen spitsuur is met toeristen). Maar het zegt genoeg dat mijn meest memorabele moment met een Mexicaanse vrouw een lunch was waarvan de hele familie aanwezig was.

Niet alleen kwamen m’n dates onaangekondigd aanzetten met hun eigen vriendinnen, als het moment van de waarheid na een paar dates (in landen als Brazilië is het vaak de eerste date meteen erop) dan eindelijk aanbrak, was er geen enkele vuur.

Ja, Mexicaanse vrouwen zijn latina’s en, nee, ik ben niet in de grotere steden geweest of in het noorden van Mexico, maar als je denkt dat je voor la pasión naar de regio rondom Playa del Carmen moet dan raad ik je aan om andere landen te bezoeken. Mijn ervaring met Mexicaanse vrouwen? Ze zijn er vriendelijk, maar mij net iets te kinderachtig.